Zesłanie Ducha Świętego

„Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym…” (Dz 2, 1-5)

22 maja nadszedł ten długo wyczekiwany przez nas wieczór – Wigilia Zesłania Ducha Świętego. Dzięki inicjatywie Młodzieżowej Rady Programowej Diecezji Bydgoskiej oraz zespołu Amen+, mogliśmy wspaniale przeżyć ten czas – wielbiąc Pana Boga.

Głównym punktem była Msza Święta, a zaraz po niej nastąpiło comiesięczne uwielbienie „Serce Ojca”. „Od samego początku główną ideą naszych spotkań była, kierowana przez wstawiennictwo św. Józefa, modlitwa o odrodzenie Kościoła młodych po pandemii. Dziś dołączamy kolejną intencję: jest nią prośba o odrodzenie Kościoła diecezjalnego w przyjęciu daru nowego pasterza diecezji, na którego z pokorą czekamy. Wierzymy, że Duch Święty podpowiada Ojcu Świętemu Franciszkowi, jakiego wyboru ma dokonać” – podkreślił nasz duszpasterz akademicki – ks. Piotr Wachowski

Przedstawiciele każdego dekanatu wylosowali jeden dar lub owoc Ducha Świętego, aby później w kreatywny sposób pokazać jego znaczenie. Pomysłów było wiele – akcje ewangelizacyjne czy też charytatywne. Te aktywności zostały przedstawione na specjalnie przygotowanym puzzlu, którego połączenie z pozostałymi dekanatami stworzyło obraz płomienia Ducha Świętego. Obraz, który miał symbolizować znak naszego zjednoczenia, którego źródłem jest Bóg.

Nasze Duszpasterstwo Akademickie Martyria również włączyło się w oczekiwanie na Zesłanie Ducha Świętego. Członkowie „załogi” starali się przez 12 dni przedstawić owoce Ducha Świętego. W krótkich filmikach publikowanych na profilu na Facebooku, mogliśmy krótko opowiedzieć jak interpretujemy dany owoc.

„Zjednoczeni w duchu” – te słowa wybrzmiewały z ust młodzieży, która licznie przybyła na Wigilię Zesłania Ducha Świętego. Dało to piękne świadectwo, że Kościół młodych żyje!